هر شرکتی که به خود احترام می گذارد تولید کننده لوله پلی اتیلن یک لایه موظف به داشتن یک بخش کنترل فنی است که وظیفه نظارت نه تنها بر تولید لوله در خط تولید، بلکه همچنین حمل و نقل لوله از طریق قلمرو را بر عهده دارد. شرکت، و همچنین شرایط ذخیره سازی یک لوله در یک انبار.
عمل تولید لوله توسط شرکت های اوکراینی نشان می دهد که اگر دستمزد یک اپراتور خط اکستروژن به مقدار لوله تولید شده توسط وی بستگی داشته باشد، کارمند QCD معمولاً نرخ و پاداش دریافت می کند که بسته به تعداد آنها می تواند کاهش یابد.
شکایات دریافت شده توسط شرکت این کار کارمند بخش کنترل کیفیت را تشویق می کند تا واقعاً کیفیت محصولات را کنترل کند و چشم خود را بر روی ایرادات اپراتور نبندد.
شرکت‌های کوچک (معمولاً کارآفرینان خصوصی) که در تولید لوله‌ها فعالیت می‌کنند، در بخش کنترل فنی صرفه‌جویی می‌کنند تا هزینه‌های سربار را کاهش دهند.
در نتیجه، محصولات یک اپراتور که مستقیماً فقط به حداکثر تعداد لوله علاقه دارد، همیشه الزامات فنی را که توسط اسناد نظارتی بر آنها تحمیل شده است، برآورده نمی کند.
تصادفی نیست که “آزمایشگاه آزمایش” به عنوان یک عامل جداگانه خارج می شود. همه شرکت ها با بخش کنترل فنی خود آزمایشگاه مخصوص به خود را ندارند و حتی بیشتر به تمام تجهیزات لازم مجهز هستند.
واقعیت این است که علاوه بر ویژگی های لوله مانند ابعاد هندسی و ظاهر سطح که می توان به صورت بصری یا با یک ابزار اندازه گیری ساده تعیین کرد، بیش از 10 نشانگر وجود دارد که برای کنترل آنها لازم است استفاده از تجهیزات آزمایشگاهی خاص تست های تعیین این شاخص ها به دو دسته پذیرش و دوره ای تقسیم می شوند.
پذیرش شامل موارد زیر است: تعیین استحکام تسلیم و ازدیاد طول نسبی در هنگام شکست. این شاخص ها باید در هر دسته از محصولات بررسی شوند (با در نظر گرفتن دینامیک مدرن تولید، دسته ای از لوله ها را می توان از یک شیفت تا چند روز تولید کرد).
برای کنترل آنها، آزمایشگاه باید مجهز به دستگاه تست کشش با نیروی کششی حداقل 500 کیلوگرم برف. علاوه بر این، بین تولید یک دسته تولید و آزمایش، لوله باید به مدت 24 ساعت “کهنه” شود (تراکم نمونه های لوله باید انجام شود).
