رومر یادآوری می‌کند که قبوض نسل اول نایلون شیرینگ روده ای ، مانند آنچه در سانفرانسیسکو در سال 2007 تصویب شد، عموماً کیسه‌های پلاستیکی را ممنوع می‌کرد، اما به خرده‌فروشان اجازه می‌داد تا به عرضه کیسه‌های کاغذی ادامه دهند.
سازندگان کیسه های پلاستیکی با ادعای رفتار ترجیحی با کاغذ، این قبوض را در دادگاه به چالش کشیدند. یک شکایت رایج در این شکایت ها این بود که شهرداری ها باید قبل از تصویب قوانین، ارزیابی های اثرات زیست محیطی را انجام دهند، الزام قانون کالیفرنیا در آن زمان.
این کت و شلوارها برای سازندگان کیسه های پلاستیکی باز شد. برخلاف آنچه که افراد معمولی که به انتخاب «کاغذ یا پلاستیک» در سوپرمارکت عادت دارند، ممکن است فکر کنند، تحلیل‌های چرخه زندگی اغلب کیسه‌های پلاستیکی را به شکلی مثبت نشان می‌دهند.
به عنوان مثال، گزارشی در سال 2010 توسط ICF International برای شهرهای سبز کالیفرنیا انجام شد که نشان داد استفاده از کیسه های کاغذی منجر به انتشار گازهای گلخانه ای بیشتر، اسیدی شدن اتمسفر، مصرف آب و تولید ازن نسبت به استفاده از کیسه های پلاستیکی می شود.
این گزارش ها بدون چالش نمانده است. با توجه به مقاله بین المللی، مفروضات ساخته شده در تجزیه و تحلیل چرخه عمر تاثیرگذار انجام شده توسط Boustead Consulting و حمایت شده توسط Pاتحاد کیسه های متجاوز به ناعادلانه از پلاستیک ها حمایت می کند.
روزنسکی ادعا می کند که ادعایی که سال ها در اینترنت دست به دست می شود مبنی بر اینکه کیسه های پلاستیکی سالانه 100000 حیوان دریایی را می کشند نیز گمراه کننده است.
او خاطرنشان کرد که این رقم ناشی از برداشت نادرست دولت استرالیا از یک مقاله تحقیقاتی کانادایی است که به تورهای ماهیگیری اشاره دارد، نه کیسه های پلاستیکی.
نلسون پاسخ می دهد: «مناظره های زیادی در مورد اینکه دقیقاً چند حیوان دریایی وجود دارد. «فکر نمی‌کنم شمارش بزرگی وجود داشته باشد که عدد جهانی را مشخص کند. ما ابعاد مشکل را مشخص خواهیم کرد، اما به وضوح یک مسئله است.”
پس از هشت بار استفاده، بدون شستن، یک کیسه پلاستیکی قابل استفاده مجدد تأثیر محیطی کمتری نسبت به یک کیسه پلاستیکی یکبار مصرف دارد. اعداد داده شده در هر 1000 کیسه است
